wtorek, 8 maja 2012

Jakoś to będzie

12 luty 2012, godz. 6.45, Trasa z Montecampione do Bergamo  

- Stefan, jak już będziemy na lotnisku to, błagam cię, nie rób żadnych zdjęć! - Wyraźnie zaniepokojona Papyla po raz enty napomniała swojego męża. - I nie śmiej się głośno! Proszę cię!
- Spoko, spoko! - Odburknął, nieco już zirytowany natarczywością żony, Stefan.
- I nie rozglądaj się na boki. I pamiętaj...
- Dobra już, dobra. Nie będzie problemu. Nie ma Jägera, nie ma problemu! Ha ha! - Stefan próbował dodawać sobie otuchy a mimo to czuł się ciągle nieswojo. Powrót na lotnisko w Bergamo napawał go coraz większym niepokojem. Z jednej strony pocieszał go fakt, że tego dnia, po raz pierwszy od prawie tygodnia, nikt z grona przyjaciół nie wziął do ust nawet kropli Jägermeistera. Eliminuje to problem niekonwencjonalnego zachowania kogoś z naszej grupy, pomyślał. Z drugiej jednak strony zdawał sobie sprawę, że wypadki na lotnisku mogą potoczyć się w sposób nieprzewidywalny. Co będzie jak natkną się na Błyszczącą Kurtkę, który może właśnie w tej chwili krąży po lotnisku jak wygłodniała hiena i szuka ofiary? Przed oczami ujrzał spoconego typa o rzadkich, poklejonych włosach, wkładającego gumowe rękawiczki. Przez kark przebiegł mu dreszcz. Poczuł też mrowienie w okolicach zwieraczy. Przez chwilę żałował, że nie mają Jägera. Chociaż łyka. Tak dla kurażu. Zaraz jednak stwierdził, że bez alkoholu jest jednak większa szansa na bezawaryjne przejście przez lotnisko. Jakoś to będzie, pomyślał.

- Nie martw się, jakoś to będzie. - Baldziu próbował podnieść na duchu zmartwioną Papylę.
- Taaa, jakoś to będzie - mechanicznie powtórzył, zamyślony jak nigdy Qorba. Boże, byle nie ja, pomodlił się w duchu. Podświadomie czuł, że na lotnisku coś się wydarzy. Bał się.

- Patrzcie! Widać już lotnisko! - Wykrzyknął, bacznie obserwujący drogę, Papyl.


.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz